Home > Klachten > Tongriem te kort baby

Osteopathie bij een te korte tongriem baby

Wat is de tongriem?

De tongriem (frenulum linguae) is een smalle weefselband die de onderkant van de tong met de mondbodem verbindt. Dit weefsel speelt een belangrijke rol in de stabiliteit en beweeglijkheid van de tong. Er wordt onderscheid gemaakt tussen:

• Het voorste deel, dat direct achter het tandvlees begint en meestal goed zichtbaar is.
• Het achterste deel, dat verder naar achteren loopt. Dit deel kan minder zichtbaar zijn, maar is niet per definitie ‘verborgen’. Een strakke of minder flexibele tongriem in dit gebied kan de tongbeweging beperken.

De rol van lipbanden

Lipbanden verbinden de binnenkant van de lippen met het tandvlees. Ze kunnen zich in het midden van de boven- of onderlip bevinden, maar soms ook meer aan de zijkanten. Te strakke lipbanden kunnen de beweeglijkheid van de lippen beperken, wat invloed heeft op de voeding. Een veelvoorkomend probleem is dat de lippen onvoldoende naar buiten kunnen krullen, waardoor een goede vacuümvorming tijdens het drinken wordt belemmerd.

Symptomen bij een te korte tongriem

Een beperkte beweeglijkheid van de tong kan leiden tot problemen bij borstvoeding, zoals:

• Zwakke melkstroom door onvoldoende tongbeweging.
• Kauwbewegingen of kaakklemmen tijdens het drinken.
• Pijn bij de moeder door verkeerd zuigen.
• Klakkende geluiden tijdens het drinken.
• Onrustig drinken of snel weer honger hebben.
• Langdurige voedingssessies.
• Slechte gewichtstoename volgens de WHO-curve.
  
  

Naast borstvoedingsproblemen kunnen ook symptomen optreden bij flesvoeding, zoals reflux, darmkrampen en overmatig kwijlen.

Osteopathische benadering

Bij voedingsproblemen is het belangrijk om het lichaam als geheel te bekijken. De nek, kaak en mondbodem spelen een cruciale rol bij de voedingsmechaniek. Bijvoorbeeld:

• De nek: Een blokkade in de bovenste nekwervels kan het strekken van de nek belemmeren, wat de zoek- en zuigreflex beïnvloedt.
• Het tongbeen (hyoid): Verhoogde spanning in dit gebied kan de tongbeweging beperken, bijvoorbeeld door een moeilijke bevalling.
• De mondbodem: Dit spierweefsel vormt de basis voor de tongriem. Spanning in de mondbodem kan onterecht de indruk wekken van een te korte tongriem.
  
  

Door de spanning in deze structuren te verminderen, kan de beweeglijkheid van de tong en kaak worden verbeterd.

Wat kan osteopathie bereiken?

Osteopathische behandelingen kunnen bijdragen aan:

• Het verbeteren van de mondopening en kaakmobiliteit.
• Vermindering van spanning in de mond, kaak en nek.
• Betere drinktechniek door verhoogde tongbeweeglijkheid.
• Optimalisatie van de houding van de baby tijdens voeding.
• Verbetering van spijsverteringsmechanismen.

Oefeningen ter ondersteuning

Naast behandelingen kunnen specifieke oefeningen helpen:

1. Tong- en kaakbeweging stimuleren:
• Masseer zachtjes het mondgebied (wangen, kin, kaak) om spanning te verminderen.
• Laat de baby op een schone vinger zuigen om de tongbeweging te activeren.
  
  
2. Wang- en mondspieren versterken:
• Masseer de binnenkant van de wangen met lichte druk.
• Gebruik zachte sabbeloefeningen met bijtringen of lepels.
  
  
3. Houdingsoefeningen:
• Laat de baby regelmatig op de buik liggen om nek- en kaakspieren te versterken.
• Zorg voor een goede voedingshouding, in samenwerking met een lactatiekundige.
  
  
4. Samenwerking met specialisten:

Bij ernstige beperkingen kan samenwerking met een lactatiekundige, logopedist of kinderarts nodig zijn. Soms is een frenulotomie (tongriemklieving) onvermijdelijk.

Het is niet altijd correct om te spreken van een ‘te korte’ tongriem. Veel mensen functioneren goed met een korte tongriem zonder klachten. Het is belangrijker om onderscheid te maken tussen een symptomatische en een asymptomatische tongriem. Osteopathie kan helpen bij het verlichten van klachten door spanning in omliggende weefsels te verminderen en de algehele beweeglijkheid te herstellen.

© 2025 DE OSTEO | Aangesloten bij NRO | Veelgestelde vragen